Yaşasın Sihirli Bahçe…

Kafamızdaki karışıklıklar, güven duygusundaki azalma sonucunda biz oğlumuzun okulunu değiştirmeye karar verdik. Aslında bu cümleyi okuyunca herşeye çok kolay karar veriyormuşuz gibi; ama öyle olmadı tabii.. Okul değiştirmeye çok güvendiğim pedagog arkadaşım Birgül ve yine anaokulu eğitimindeki deneyimi   ile arkadaşımız Talia ile görüşerek karar verdik. Aslında ben  onlara danışırken ‘değiştirmene gerek yok’ cümlesini bekliyordum; ‘gereksiz evhamlanıyorsun, biraz beklesen iyi olur’ gibi cümlelere de ihtiyacım vardı. Ama değişik zamanlardaki başımıza gelenler, diğer velilerin gözlemleri ve okulun bazı durumlardaki umarsız tutumlarını da anlatınca ‘hemen alıyorsun oradan ve başka bir yere veriyorsun’ cümlesiyle karşılaştık. Pekala veriyoruz da, nereye veriyoruz. Çayyolu tarafında oturuyoruz, burnumuzun dibine yapılan yepyeni okulda (liseden bile mezun olacağına inandığım okulda) hüsrana uğradık da nereye verelim. Seçenekler şöyle; ya eve yakın kreş ya da işe yakın kreş. Biz tercihimizi hep eve yakın kreşten yana kullanmıştık. Bu sebeple de hep evin etrafına bakınmıştık; ama bu defa daha önceleri aklımıza mesafe yüzünden getirmediğimiz bir seçeneği getirdik. Birlik mahallesindeki Sihirli Bahçe Montesorri Okulu; bizim aradığımız okul olabilir miydi?

Sihirli Bahçe’nin kuruluş zamanını hatırlıyorum; çünkü kurucusu Nesrin teyze annemin arkadaşı ve kızı Arzu hanım ile beraber ne kadar özenerek, nasıl uğraşarak burayı kurduğunu annemden bolca dinlemiştik. 2003’den beri faaliyet halinde olan ve hastalarımdan da bolca dinlediğim özelliklerinden dolayı Sihirli Bahçe zihnimin bir köşesinde gidilebilecek çok kaliteli, Montessori eğitimi ile diğer anaokullarından farklı ve fiziki şartları da çok güzel bir okul etiketiyle zaten duruyordu; ama evimizin çook uzakta olması sebebiyle Efe’nin gidebileceği okullar listesinde yer almıyordu. Biz de bu sefer ters köşe yaptık ve ‘madem dibimizdeki okul olmadı o zaman en uzağına gideriz ‘ dedik ve Sihirli Bahçe’ye başvurduk. Okulu gezdik, eğitimi ile ilgili bilgilendik, başımıza gelenleri paylaştık, sonunda Efe’yi kaydettik. Kafamız rahat, gönlümüz ferah bir şekilde Efe’yi götürdük; beyefendi kapıda teyzesinin, babanesinin evine gelmiş gibi karşılanınca neye uğradığını şaşırdı. Büyük ihtimalle şaşkınlığından ve memnuniyetinden Aysun öğretmeninin elini tuttu ve tıpış tıpış grubuna katıldı. Bu karara katkısı olan herkese teşekkürlerimi sunuyorum.

Sihirli Bahçe maceramız yeni başladı; bolca anlatırım artık….