Anaokulu bile insanı bu kadar yorarsa…

Abimiz oldu neredeyse 4 yaş; evdeki de oldu 4 aylık. Ben de bayram sonrası işbaşındayım ne olacak o zaman. Efe okula, anne işe ve Mete de evde bizi beklemeye başlayacak. Tabi ki bu planımızı uygulamak için yaptık araştırmamızı ve evimize en yakın olan kurumsal bir okulun 4 yaş grubuna verdik oğlanı. İlk günler ayrılmak istememe nedeniyle ağlamalar falan derken, oğlumuz daha az itiraz ederek gitmeye başladı okuluna. İlk hafta çişler kaçtı, sonra o da düzeldi; tam herşey yoluna gidiyor derken öğrendik ki bize vaad edilen koşullarda değişiklikler var. Daha 4 yaş olmayan grubun başında 19 kişiye 1 öğretmenleri varmış; 5 sınıfa 1 yardımcı öğretmenleri varmış. Nasıl tuvalete gidiyor; yemekte neler yiyor (yemiyor herhalde 1 ayda 1 kilo gitti çünkü), terleyince veya üşüyünce üstünü değiştiren var mı muamma yani…

Hadi bunlar neyse de bugün almaya gittim ki burnu kanamış, öğretmenine sordum farketmemiş ve ”kaşıdı galiba” dedi. Okuldan ayrıldık eve geldik ki Efe bey burnunun acıdığını söyledi. Sebebini sordum, demez mi ”annecim içeri naylon soktum” diye…Tepemden aşağı kaynar sular indi çünkü burunda yabancı cisim acil bir durumdur, nefes borusuna kaçabilir, hayatı tehdit edebilir. Biraz kan pıhtısıyla beraber çıkan şeye baktım ki katlanmış aliminyum folyo gibi birşey, açtım ki ayran kapağından bir parça. Yani bizimki yemekte kapaktan koparmış, küçük hale getirmiş ve burnuna tıkmış ve oradaki hiçbir yetişkin de bunu görmemiş. Hadi bunu çıkardık derken ”Anne elim acıyor” demez mi. Ne olduğunu sorunca da okulda koşarken düştüğünü söyledi. baktım ki 2. ve 3. parmaklar şişmeye başlamış, hafif morlaşmış ve en önemlisi elini kapatamıyor. Atladık hastaneye gittik, kafa filmi (başka birşey var mı burunda diye), parmaklar için el filmi çektirdik. Radyasyon ihtiyacımızı gece gece karşıladık; şükür ki kırık veya başka yabancı cisim yoktu. Bir de sağolsun gece vakti geldi de KBB.ci Dr.Hakan abisi Efe’nin burnuna aletlerle baktı, içimiz rahat eve döndük.

Çocuklar her daim riskli yaşarlar, başlarına gerçekten de herşey gelebilir; bu kabulüm ama herkesin gözünün önünde olması gereken bir çocuğun başına aynı gün 2 travma geliyor ve hiçbir öğretmeni de bunu görmüyorsa, artık ben buna ne diyeyim. Efe kazaya uğradığı için üzgünüm tabi ama okuldaki kimsenin bundan haberdar olmamasına deliriyorum. Araya bayram girmese büyük ihtimalle okul geziyor olurdum. Bayram sonrası işbaşı yapacağım ama okulundan tereddüt etmeye başlamışken nasıl rahat göndereceğim işte onu bilemiyorum.